Wikipedia o kleszczach
Kleszcze ? pajęczaki należące do podgromady roztoczy (Acari), traktowane jako grupa umowna lub jako nadrodzina Ixodoidea albo też jako podrząd Ixodides (Ixodes).
Wyróżnia się rodziny kleszczy twarde (Ixodidae), częściowo okryte twardym pancerzem, oraz pozbawione tego pancerza, miękkie ? obrzeżkowate (Argasidae). Rozróżnia się blisko 825 gatunków kleszczy. Są pasożytami zewnętrznymi głównie kręgowców.
Długość ciała wynosi od jednego do około 30 mm (większość nie przekracza 15 mm). Kleszcze są wyposażone w ryjkowaty narząd gębowy przystosowany do ssania krwi i płynów tkankowych (hypostom), zbrojny w liczne ząbki pomocne w utrzymywaniu się w skórze żywiciela; posiadają nożycowate szczękoczułki i 1. z czterech par odnóży przekształconą w narząd Hallera. Gatunki z rodziny Ixodidae ssą krew trzy razy w życiu: w stadium larwalnym, w stadium nimfy i jako postać dorosła, atakując zwierzęta na łąkach i w lasach (bez jedzenia mogą żyć do dwóch lat). Są kosmopolityczne. Zamieszkują głównie tropiki i subtropiki. W Polsce licznie występuje kleszcz pospolity (kleszcz pastwiskowy) (Ixodes ricinus). Kleszcze są wektorami dla wielu chorób; m.in. boreliozy, anaplazmozy, tularemii, gorączki krwotocznej.
Zasadniczo żaden z gatunków kleszczy nie jest pasożytem człowieka. Większość kleszczy z rodziny Ixodidae żyje na polach lub w lasach, niektóre, jak kleszcz psi Rhipicephalus sanguineus są pasożytami zwierząt domowych. Nacinają ciało żywiciela i ssąc krew wprowadzają do ciała neurotoksyny, niekiedy prowadząc do paraliżu i śmierci.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kleszcze_(paj%C4%99czaki)
Medycyna alternatywna jako broń w walce z chorobami skóry
Choroby skóry dotykają bardzo dużą część naszego społeczeństwa. Mogą one nieść za sobą negatywne skutki nie tylko estetyczne, ale także zdrowotne, mające wpływ na cały nasz organizm. Do najczęściej spotykanych chorób skóry wliczamy trądzik, egzemę, łuszczycę, a także atopowe zapalenie skóry. Często są one spowodowane niewłaściwą dietą, która powoduje zatrucie naszego organizmu toksynami. Z pomocą przychodzi nam medycyna niekonwencjonalna, która obejmuje swoim zakresem takie dziedziny jak terapia kolorami i ziołami. Często powodują one znaczną poprawę stanu skóry lub jej całkowite wyleczenie. Z pewnością warto jest sięgnąć po te metody, zanim zaczniemy faszerować swój organizm kolejnymi lekami syntetycznymi.
Co się dzieje gdy masz boreliozę?
Nie wiesz nawet czy powinieneś się zbadać na boreliozę, przecież nie ugryzł Cię żaden kleszcz? Nie było żadnego rumienia, tylko źle się czujesz i to wszystko? Nie chodziłeś przecież po lesie...
Jeżeli tylko wykryjesz u siebie kilka z następujących objawów, lepiej niezwłocznie udaj się do specjalisty: depresja, bezsenność, kołatanie serca, rumień wędrujący, bóle brzucha, biegunki, gorączka, wypadanie włosów, drętwienie kończyn, problemy z mową, zaburzenia koncentracji, tiki twarzy... Lista ciągnie się jeszcze długo, ale przeważnie dopiero kilka różnych objawów powinno Cię martwić, więc jeśli często kiwałeś głową czytając o tych dolegliwościach, nie masz co zwlekać z wizytą u lekarza!
To czy faktycznie masz boreliozę i tak musi zostać potwierdzone testami - najlepiej biorezonansowymi, które są najpewniejsze i nie inwazyjne. Ponadto stanowią też formę terapii przeciw chorobie odkleszczowej.