Dieta i odżywki przy ćwiczeniach siłowych

wią najważniejszy składnik diety, ponieważ są podstawowym źródłem energii dla pracujących mięśni. Sportowcy stale narażeni są na niedobory tych składników, co powoduje spadek wydolności i zmęczenie. Podstawą jest założenie, że po

Dieta i odżywki przy ćwiczeniach siłowych Warto jest kupować u oficjalnych dystrybutorów danej marki odżywek. Pozwala to zagwarantować wysoką jakość produktu jego niską cenę. Dobrym przykładem jest .

Węglowodany

Węglowodany stanowią najważniejszy składnik diety, ponieważ są podstawowym źródłem energii dla pracujących mięśni. Sportowcy stale narażeni są na niedobory tych składników, co powoduje spadek wydolności i zmęczenie. Podstawą jest założenie, że po zaspokojeniu zapotrzebowania organizmu człowieka na białko i tłuszcz, pozostałe potrzeby energetyczne zostaną pokryte przez węglowodany.

Oprócz funkcji energetycznej, węglowodany spełniają ważną rolę w organizmie. Dostateczna ilość sacharydów w pożywieniu jest niezbędnym warunkiem prawidłowych przemian tłuszczów i białek. Czynnikiem, który może zakłócić przebieg przemian węglowodanowych i tym samym tłuszczu i białka jest nadmiar tiaminy.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zapotrzebowanie_energetyczne_dla_sportowców


Złota substancja

Glutamina odpowiada za wspomaganie syntezy białek dla mięśni za sprawą wzbogacania włókien w azot. Dlatego glutamina i jej przyjmowanie mogą być decydującym czynnikiem o tym czy nasz trening jest skuteczny. Po intensywnym wysiłku fizycznym nasz organizm chcąc uzupełnić braki w składnikach odżywczych będzie ich szukał wszędzie i zabierze konieczne do wzrostu tkanki mięśniowej składniki.

Wg. badań glutamina zmniejsza także łaknienie na słodycze, ponieważ reguluje poziom cukry we krwi. Glutamina wspomaga też prace mózgu oraz prawidłowe funkcjonowanie jelit i wzmacnia odporność naszego organizmu.


BMI

BMI jest bardzo prosty w użyciu, jest jednak dosyć niedokładnym wskaźnikiem niedowagi i nadwagi oraz ryzyk chorób z nimi związanych. Kulturyści mogą mieć BMI wskazujące na skrajną otyłość, posiadając jednocześnie bardzo mało tkanki tłuszczowej. Z drugiej strony, BMI zupełnie zdrowych, szczupłych i wysokich lekkoatletów może wskazywać na skrajną niedowagę (np. BMI Yohanna Diniza przy wzroście 185 cm i wadze 59 kg wyniesie 17,24). Związek między wielkością wskaźnika a ryzykiem chorób różni się między populacjami o różnych proporcjach ciała. I tak wśród Azjatów ryzyko cukrzycy jest znacząco wyższe przy niższych wartościach BMI3. Zawartość tłuszczu w organizmie jest też wyższa u kobiet, niż u mężczyzn przy normalnej masie ciała. W przypadku kobiet tkanka tłuszczowa odpowiada za płodność i dojrzewanie płciowe.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wskaźnik_masy_ciała