Bęben o zmiennej średnicy na który
Chronometr mechaniczny został skonstruowany w 1759 przez angielskiego stolarza Johna Harrisona.
W nawigacji stosowane były chronometry mechaniczne z mechanizmem balansowym, o napędzie sprężynowym. Posiadają mocną obudowę, aby wytrzymywać działanie zmiennych warunków morskich.
W porównaniu z tradycyjnymi zegarami mechanicznymi, konstrukcja chronometru zawiera szereg nowych rozwiązań. Bęben o zmiennej średnicy, na który nawinięta jest sprężyna, kompensuje spadek siły naciągu towarzyszący odwijaniu sprężyny. Zastosowano też nowy rodzaj wychwytu i zamocowania balansu mniej wrażliwych na drgania z mechanizmem balansowym specjalnej konstrukcji (bimetaliczny włos balansu kompensujący zmiany temperatury).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chronometr
QMB) czyli czujników stężeń substancji zawartych
Rezonatory kwarcowe mogą stabilizować drgania w układach elektronicznych z dostatecznie dużą precyzją, dzięki czemu znajdują zastosowanie w radiotechnice, technice cyfrowej jako lokalne wzorce częstotliwości i czasu.
Każdy rezonator obok częstotliwości podstawowej (tzw. mod podstawowy), może też drgać z częstotliwościami ponadpodstawowymi (tzw. owertony ? zwykle nieparzyste wielokrotności modu podstawowego) oraz pasożytniczymi.
Na schemacie:
W zakresie drgań podstawowych płytka może drgać w rezonansie szeregowym bądź równoległym.
Rezonanse te są położone blisko siebie na osi częstotliwości, przy czym rezonans szeregowy zachodzi dla częstotliwości
Rezonatory kwarcowe znalazły zastosowanie nie tylko w układach oscylatorów elektronicznych, lecz także jako elementy składowe filtrów wąskopasmowych oraz jako baza do konstrukcji tzw. mikrowag kwarcowych (QCM ? ang. quartz crystal microbalance ? ew. QMB) czyli czujników stężeń substancji zawartych w gazach i cieczach.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rezonator_kwarcowy
Chronometr Wzorcowanie chronometru i kilka faktów z Wikipedii
Chronometr został po raz pierwszy użyty w czasie drugiej podróży Jamesa Cooka.
W nawigacji dawniej miał zastosowanie chronometr okrętowy.
Tradycyjny chronometr okrętowy składa się z właściwego zegara w antymagnetycznej obudowie, zawieszonego w łożu Cardana wewnątrz drewnianej skrzynki, chroniącej go dodatkowo przed wpływem otoczenia.
Dzienny chód chronometru był zapisywany w specjalnej książce i uwzględniany przy obliczeniach nawigacyjnych, jako że w nawigacji nawet kilkusekundowe odchylenie czasu powoduje błąd rzędu kilku mil morskich.
Tradycyjne chronometry mechaniczne zostały wyparte przez chronometry elektroniczne oraz nawigację satelitarną.
Chronometr oficjalny to taki zegar mechaniczny, którego mechanizm przeszedł badanie w Contrôle Officiel Suisse des Chronom?tres (C.O.S.C.) ? niezależnym laboratorium szwajcarskim.
Badanie trwa 15 dni, podczas których jest sprawdzany chód zegara w pięciu różnych położeniach, w trzech temperaturach.
Badanie wygląda następująco:
Wszystkie badania przeprowadza się przy około 24% wilgotności względnej powietrza. Po każdych 24 godzinach mierzy się chód chronometru oraz nakręca i nastawia mechanizm. Po zakończonych z pozytywnym wynikiem badaniach mechanizm zegara otrzymuje certyfikat potwierdzający jego dokładność.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chronometr