Niskie dziecko ? czy są powody do obaw?
Każdy rodzić chce, aby jego dziecko rozwijało się prawidłowo, dlatego wszelkie odstępstwa od normy nierzadko powodują silne obawy, że z potomkiem jest coś nie tak. Ciągłe porównywanie do innych dodatkowo może te niepokoje nasilić, jednak warto pamiętać, że każde dziecko rozwija się we własnym tempie ? jeśli córka lub syn są niżsi od rówieśników, nie zawsze oznacza to nieprawidłowości w rozwoju. Dla pewności można jednak udać się do endokrynologa, który przeprowadzi odpowiednie badania. Trzeba przy tym pamiętać, że nie tylko zbyt niski wzrost dziecka powinien skłonić nas do zastanowienia. Również w przypadku, gdy syn lub córka są znacznie wyżsi od kolegów i koleżanek, konieczna może być wizyta u specjalisty.
Ćwiczenia złamanej kończyny
W okresie zimowym do lekarzy często trafiają osoby, które uległy jakimś urazom ortopedycznym. Najczęstszymi urazami ortopedycznymi występującymi w okresie zimowym są zwichnięcia i złamania nóg oraz towarzyszące im zwichnięcia rąk czy urazy bioder. Powrót do zdrowia po niewielkim złamaniu nie jest taki trudny, wymaga jednak od osoby chorej pewnego wysiłku włożonego w proces rehabilitacji. Dzięki ćwiczeniom złamanej kończyny wykonywanym już po zdjęciu gipsu może ona dużo szybciej wrócić do pełnej sprawności. Bardzo często osoby, które zostały poszkodowane w jakimś wypadku, do którego doszło w okresie zimowym, korzystają z prywatnej opieki ortopedycznej. Dzięki temu nie muszą spędzać długich godzin w kolejce do lekarza.
Terapia indywidualna osób z depresją
Sama jesienna depresja nie może stać się przyczyną poważnych problemów zdrowotnych, jednak u osób posiadających już jakieś problemy ze stabilnością emocjonalną może ona doprowadzić do powstania poważniejszej depresji. Takie osoby będą potrzebowały leczenia psychiatrycznego do tego, żeby mogły wrócić do pełni sił. Często takie leczenie musi zostać wsparte leczeniem farmakologicznym, ponieważ trzeba pamiętać, że depresja bardzo często związana jest z jakimiś zaburzeniami zdrowotnymi, a jednocześnie osoby na nią cierpiące nie zawsze są w stanie w pełni się uspokoić jedynie po rozmowie z psychiatrą. Uczestniczą one także zarówno w terapii indywidualnej, jak i w terapii grupowej. Dzięki temu mogą skonfrontować swoje uczucia z odbiorem ich przez inne osoby.