O tym, że nie ma się czego bać

ycznych osadzonych na zębach filarowych (bądź implantach) połączonych z przęsłem lub przęsłami (zębami sztucznymi) zastępującymi brakujące zęby. Do wykonania mostu protetycznego konieczne jest oszlifowanie zębów filarowych, na

O tym, że nie ma się czego bać

Co to jest most protetyczny?

Most protetyczny ? uzupełnienie protetyczne mające na celu zaopatrzenie luki bądź luk w łuku zębowym. Typowy most protetyczny składa się z koron protetycznych osadzonych na zębach filarowych (bądź implantach) połączonych z przęsłem lub przęsłami (zębami sztucznymi) zastępującymi brakujące zęby.

Do wykonania mostu protetycznego konieczne jest oszlifowanie zębów filarowych, na których zostanie on osadzony (zacementowany). Most protetyczny może być wykonany ze stopów metali i licowany akrylem (most tymczasowy), kompozytem oraz ceramiką. Wykonuje się także mosty ceramiczne łączone włóknem szklanym oraz mosty na podbudowie cyrkonowej, licowane ceramiką.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Most_protetyczny


Definciaj skalingu

Skaling - usuwanie kamienia nazębnego z powierzchni zębów.

Metodami usuwana kamienia nazębnego są:

metoda konwencjonalna - skaler ręczny
metoda mechaniczna - wiertłami typu frez (trudna, rzadko stosowana)
metoda ultradźwiękowa - skaler ultradźwiękowy
metoda dźwiękowa - falami dźwiękowymi z zakresu 6-8 kHz
metoda laserowa - skaler laserowy
metoda chemiczna - z użyciem płukanek, służy jedynie do zmiękczenia kamienia (np. 30% roztworu perhydrolu)potrzebny przypis
piaskowanie - przy pomocy piaskarki usuwa się drobiny kamienia pozostałe już po skalingu.1


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Skaling


O mostach kompozytowych

System mostów kompozytowych ? metoda stosowana w stomatologii, opracowana przez Cezarego Turostowskiego, przy współpracy z Katedrą Ortodoncji Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.

Pierwsze mosty wykonane zostały w Katedrze Ortodoncji i Ortopedii Szczękowej Pomorskiej Akademii Medycznej w 1992 roku. Początkowo traktowane jako tymczasowe rozwiązanie, po siedmiu latach, w wyniku postępów badań nad mostami uzupełnienia te zaczęto traktować jako docelowe.

Mosty początkowo wykonywano u pacjentów leczonych ortodontyczne z wrodzonym brakiem siekaczy bocznych górnych (dwójek). W późniejszych latach zaczęto uzupełniać także inne zęby, zwłaszcza przedtrzonowce. W części przypadków wzbogacano most kompozytowy o licówkę lub wydmuszkę porcelanową co spowodowało zwiększenie atrakcyjności mostu. Z czasem metoda ta znalazła także pozytywne zastosowanie wśród osób starszych.

Różne metody wykonania mostów określono wspólną nazwą SMK systemu mostów kompozytowych1.

Zwieńczeniem badań była praca doktorska napisana w czerwcu 1999 roku przez Cezarego Turostowskiego pt. "Mosty kompozytowe konstrukcji własnej stosowane w odbudowie górnych bocznych siekaczy". Patronat nad pracą objęła Prof.dr hab. Irena Karłowska.

W roku 2003 zostały zorganizowane liczne cykliczne kursy2 dla zainteresowanych lekarzy, a także warsztaty w akademickich, ortodontycznych ośrodkach dydaktycznych w całej Polsce.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_most%C3%B3w_kompozytowych