Cykl Atkinsona
Cykl Atkinsona
Wykres obiegu Atkinsona
Silnik Atkinsona ? rodzaj układu pracy silnika spalinowego wynalezionego przez Jamesa Atkinsona w 1882.
Silnik oparty na cyklu Atkinsona znalazł zastosowanie na przykład w samochodach hybrydowych Toyoty z napędem Hybrid Synergy Drive: Priusie, Aurisie Hybrid, Yarisie Hybrid, pierwszym seryjnie produkowanym hybrydowym SUVie - Fordzie Escape Hybrid oraz w Hondzie Jazz Hybrid.potrzebny przypis
Charakterystyka i parametry
Silnik pracujący w cyklu Atkinsona ma lepszą sprawność w zakresie średnich obrotów. Różnica w stosunku do tradycyjnego cyklu spalinowego silnika czterosuwowego (Cykl Otta) polega na tym, że kiedy zaczyna się suw sprężania, zawory są wciąż otwarte. Zamykają się z pewnym opóźnieniem, dlatego suw sprężania zostaje wyraźnie skrócony. Nie sprzyja to uzyskiwaniu dużej mocy maksymalnej, ale taki zabieg bywa stosowany, gdy priorytetem jest obniżenie zużycia paliwa oraz większa sprawność podzespołu.
Obieg Atkinsona cechuje to, że suwy ssania, sprężania, pracy oraz wydechu, odbywają się w trakcie jednego cyklu ruchu tłoka. Drugą cechą charakterystyczną jest też to, że pojemność cylindra przed suwem sprężania nie jest równa objętości cylindra po suwie pracy, a suw pracy jest dłuższy od suwu sprężania, co powoduje lepsze wykorzystanie energii spalin i wzrost sprawności (w stosunku do cyklu pracy Otto)
Silnik Atkinsona z wirującym tłokiem
Silnik Atkinsona z wirującym tłokiem
Cykl Atkinsona jest używany w silnikach z wirującym tłokiem.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Cykl_Atkinsona
Kobieta ? kierowca
Chociaż według różnych stereotypów kobiety nie znają się zbytnio na motoryzacji, a kierowanie przez nie samochodami jest dość nieudolne, w dzisiejszych czasach wiele pań sprawnie korzysta z aut. Co więcej, niejedna kobieta pracuje na stanowisku zawodowego kierowcy, co często może się spotkać z uznaniem wśród mężczyzn. Nie brakuje również kobiet na takich stanowiskach, jak mechanicy samochodowi. Nie dajmy się więc zwieźć stereotypom ? choć w każdym z nich tkwi może ziarenko prawdy, na ogół posądzanie ludzi bez poznania ich osoby jest bardzo krzywdzące i nie powinno mieć miejsca. Kobiety w motoryzacji doskonale się odnajdują, być może dlatego, że wiele aut jest przeznaczonych właśnie dla nich.
Silnik widlasty
Silnik widlasty (silnik typu V) ? silnik tłokowy wielocylindrowy rzędowy, w którym cylindry umieszczone są w dwóch rzędach usytuowanych względem siebie pod pewnym kątem np. 90°. Oba rzędy cylindrów napędzają jeden wspólny wał korbowy. Specyficzną odmianą jest płaski silnik V - rozwarcie między rzędami cylindrów wynosi 180°, nie mylić z bokserem.
Spotyka się następujące silniki widlaste:
V2 ? stosowane do napędu motocykli, np. Harley-Davidson, Moto Guzzi, Yamaha Virago, Yamaha V-Star
V4 ? pionierem w produkcji tego typu silników jest Lancia. Pojawiły się one w latach 20' XX wieku. Stosowali je też inni producenci samochodów m.in. V4 produkowane w kolońskiej fabryce Ford, stosowane w samochodach Ford Granada, Ford Taunus. Konstrukcja Forda zastosowana została również w Saabie 95. Silnik znalazł również zastosowanie w samochodach młodszych - Pontiac 1.8. Obecnie konstrukcja stosowana do napędu motocykli np. Honda VFRpotrzebny przypis
V5 ? najbardziej nietypowy z silników o układzie V. Konstrukcja Volkswagena. Powstał jako rozwinięcie koncepcji silnika VR6. Jednostka V5 montowana była w Volkswagenach Passat/Golf/Bora/Jetta, a także w Seacie Toledo (typu 1M) z roku 1999.
V6 ? zaprezentowany po raz pierwszy w 1950 roku przez producenta samochodów Lancia. Najpopularniejsza konstrukcja sześciocylindrowych silników do napędu samochodów osobowych. Znajduje zastosowanie w wielu pojazdach - stosowane przez konstruktorów znakomitej większości modeli. Warto wymienić również konstrukcje VR6 - silnik Volkswagena o niewielkim kącie rozwidleniapotrzebny przypis.
V8 ? np. w Audi V8 3.6, 4.2 BMW 3.0 do 4.9, silniki Mercedesa, Ferrari, Maserati oraz silniki bolidów F1. Konstrukcja bardzo często stosowana jako jednostka napędowa samochodów amerykańskich,
W8 ? silnik podwójnie widlasty, zbudowany z dwóch połączonych jednostek V4. Montowany był w samochodzie Volkswagen Passat W8.
V10 ? np. Audi, Lamborghini, Dodge Viper, Volkswagen Touareg, Volkswagen Phaeton (diesel), BMW M5 i M6 oraz do 2005 roku silniki bolidów F1.
V12 ? np. Aston Martin, Audi, BMW, Ferrari, Lamborghini, Mercedes-Benz,
W12 ? silnik podwójnie widlasty, zbudowany z trzech rzędów po 4 cylindry każdy. Koncern VW produkuje silniki W12 w innej konfiguracji (oznaczane czasem WR12), zbudowane z czterech rzędów (dwóch połączonych jednostek V6) po 3 cylindry każdy
V16 ? układ stosowany w dużych silnikach kolejowych i okrętowych oraz do celów energetyki. Stosowany również do napędu samochodów osobowych marki Cadillac przed II wojną światową
W16 ? silnik podwójnie widlasty, w samochodach koncernu VW zbudowany z czterech rzędów (dwóch połączonych jednostek V8) po 4 cylindry każdy. Znany z samochodu Bugatti Veyron.
V18 ? układ stosowany w dużych silnikach kolejowych i okrętowych oraz do celów energetyki.
W18 ? silnik podwójnie widlasty, próbował zastosować go VW w samochodach Bugatti i na jego podstawie VW stworzył silnik W16. Bardzo nietypowy, posiadał 3 rzędy po 6 cylindrów.
V20 ? układ stosowany w silnikach okrętowych oraz do celów energetyki.
V24 ? układ stosowany w silnikach okrętowych oraz do celów energetyki.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_widlasty